نامه زیباست. از سر درد نوشته شده. باید این موضوع رو آقای سحابی بدونن که رادیکالیزه کردن اوضاع خیلی دست افراد جنبش نیست. عوامل متعدد دیگری هستند که به رادیکالیزه شدن اوضاع منجر خواهد شد.
مثلا در روز عاشورا کمی روحیه ی شهادت طلبی که به جو این ماه بر میگرده و در اصل حمله ی نیروهای بیدادگر به مردم سبب شده که مردم دست به دفاع از خودشون بزنند. نمی شه از اثر نیروی سرکوبگر و خشونت طلبی های اونها بر روی رفتار مردم چشم پوشید.
وقتی دایما حکومت به ضرب و شتم و کشتار مردم بی دفاع دست میزنه نمی شه از مردمی که در خیابون هستند توقع داشت که فقط کتک بخورند و هیچ دفاعی نکنند یا اینکه فقط فرار کنند تا از پشت گلوله بخورند. مزدوران رژیم از اینکه به کسی که پشتش به نیروها هست تیراندازی کنند هم، ابایی ندارند. نمونه ی این موضوع همین خواهر زاده ی میرحسین بود که از پشت هدف گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.
خوب وقتی مردم تنها راهشان کشته شدن یا دفاع از خود است، نمی توان از آنها توقع داشت که کشته شدن را انتخاب کنند. چون در شرایط مرگ و زندگی خیلی نمی توان به آموزه های سیاست مداران توجه کرد.
بنابراین تنها چیزی که می توان گفت آن است که قسمت عمده رادیکالیزه شدن اوضاع به رفتار حکومت ها بر می گردد. وقتی هر روز خشونت را زیاد کنند، مردمی که به جانشان رسیده از خودشان دفاع می کنند.
آقای سحابی هم باید به این درک برسند که این جبش از خارج هدایت نمی شود. یقینا طرفداران خارج نشین دارد، ولی حرکت عمده مردم بر مبنای خرد جمعی است نه حرفهای که اشخاص خاص می زنند. این خرد جمعی که این جنبش رو هدایت می کند، چیزی که حتی میرحسین و کروبی هم جزیی از آن هستند و میرحسین در بیانیه 17 خود به خوبی به این امر اشاره کرده.
وقتی حکومت ها یک نوع استراتژی خاص رو در پیش می گیرند، رفتار ناخودآگاه اجتماع هم به همان نحو خواهد بود. اینها همان خشونت های رژیم شاه را با رذالت چند برابر پیش گرفتند. باید به این مردم با فرهنگ تبریک گفت و دستشان را بوسید که یک صدم زمان شاه هم از خودشان خشونت نشان ندادند.
باید دید که در بین این مردم این فرهنگی ایجاد شده که وقتی کسی که به رویشان اصلحه کشیده بود هم، به دستشان می افتد باز سعی می کنند که از او حمایت کنند.
این رفتارها نشان از رشد فرهنگ مبارزاتی مردم ماست. خواهش می کنم که خودمان به این مردم انگ نزنیم که از جانب بیگانگان، یا یک درجه بهتر، خارج نشینان خط می گیرند و دساویز دیگرانند. کمی به عزیزان هم میهنمان اعتماد کنیم. روح بزرگشان را کوچک نکنیم.
البته آقای سحابی از مبارزان دیرین هستند و شاید من جوانی خام. ولی این هم آنچیزی است که من میبینم.
مثلا در روز عاشورا کمی روحیه ی شهادت طلبی که به جو این ماه بر میگرده و در اصل حمله ی نیروهای بیدادگر به مردم سبب شده که مردم دست به دفاع از خودشون بزنند. نمی شه از اثر نیروی سرکوبگر و خشونت طلبی های اونها بر روی رفتار مردم چشم پوشید.
وقتی دایما حکومت به ضرب و شتم و کشتار مردم بی دفاع دست میزنه نمی شه از مردمی که در خیابون هستند توقع داشت که فقط کتک بخورند و هیچ دفاعی نکنند یا اینکه فقط فرار کنند تا از پشت گلوله بخورند. مزدوران رژیم از اینکه به کسی که پشتش به نیروها هست تیراندازی کنند هم، ابایی ندارند. نمونه ی این موضوع همین خواهر زاده ی میرحسین بود که از پشت هدف گلوله قرار گرفت و به شهادت رسید.
خوب وقتی مردم تنها راهشان کشته شدن یا دفاع از خود است، نمی توان از آنها توقع داشت که کشته شدن را انتخاب کنند. چون در شرایط مرگ و زندگی خیلی نمی توان به آموزه های سیاست مداران توجه کرد.
بنابراین تنها چیزی که می توان گفت آن است که قسمت عمده رادیکالیزه شدن اوضاع به رفتار حکومت ها بر می گردد. وقتی هر روز خشونت را زیاد کنند، مردمی که به جانشان رسیده از خودشان دفاع می کنند.
آقای سحابی هم باید به این درک برسند که این جبش از خارج هدایت نمی شود. یقینا طرفداران خارج نشین دارد، ولی حرکت عمده مردم بر مبنای خرد جمعی است نه حرفهای که اشخاص خاص می زنند. این خرد جمعی که این جنبش رو هدایت می کند، چیزی که حتی میرحسین و کروبی هم جزیی از آن هستند و میرحسین در بیانیه 17 خود به خوبی به این امر اشاره کرده.
وقتی حکومت ها یک نوع استراتژی خاص رو در پیش می گیرند، رفتار ناخودآگاه اجتماع هم به همان نحو خواهد بود. اینها همان خشونت های رژیم شاه را با رذالت چند برابر پیش گرفتند. باید به این مردم با فرهنگ تبریک گفت و دستشان را بوسید که یک صدم زمان شاه هم از خودشان خشونت نشان ندادند.
باید دید که در بین این مردم این فرهنگی ایجاد شده که وقتی کسی که به رویشان اصلحه کشیده بود هم، به دستشان می افتد باز سعی می کنند که از او حمایت کنند.
این رفتارها نشان از رشد فرهنگ مبارزاتی مردم ماست. خواهش می کنم که خودمان به این مردم انگ نزنیم که از جانب بیگانگان، یا یک درجه بهتر، خارج نشینان خط می گیرند و دساویز دیگرانند. کمی به عزیزان هم میهنمان اعتماد کنیم. روح بزرگشان را کوچک نکنیم.
البته آقای سحابی از مبارزان دیرین هستند و شاید من جوانی خام. ولی این هم آنچیزی است که من میبینم.
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر